Per vrachtboot naar Midden-Amerika

Feest

Toen de Filipijnse keukenhulp gisteravond bij het diner de gasten uitnodigde voor een feestje in de Filipijnse mess na het diner, dacht ik aan weer zo’n karaokeavond. Maar dat bleek niet het geval. Er werd gedanst. De kapitein bleek een liefhebber van dansen te zijn. Filippijnen en Fransen waren allebei aanwezig. Er stonden pizza’s klaar, die had ik de kok die ochtend al zien bakken (en me afgevraagd waar ze gebleven waren), er was rumpunch gemaakt (ik moet de kok het recept vragen). En iedereen danste. Sommigen met enige aansporing. Voor mij werd het zo voor het eerst echt laat op het schip. Anita, die als passagier het hele traject op dit schip aflegt, vertelde dat het al de vierde keer was dat zij dit meemaakte. Deze kapitein doet er zo te zien moeite voor dingen te organiseren voor de hele crew.

Het is vandaag grijs, een grijze zee, een grijze lucht. Er is nauwelijks zicht. Buiten voelt het klam aan. Vanmiddag regende het voortdurend. Ik mocht mijn rondje over het schip niet maken. Het was slipgevaarlijk. Dan maar een film.

Reacties

Reacties

jos goos

Je bent er bijijna, je bent er bijijna, maar nog niet heeelemaal!
PS Dansten de zeelieden dan met elkaar, met dat vrouwentekort?

Diana

Gelukkig kun jij goed dansen!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!