Per vrachtboot naar Midden-Amerika

Een aperitief

Het was een dag waarop het schip geschilderd werd, dingen in het vet gezet, een kabel hersteld moest worden. Iedereen was wel ergens bezig op het schip. Hoewel er vandaag wat meer wind was, was de zee nog steeds redelijk kalm en de zon scheen. Arlette, een van de twee andere gasten en de andere vrouw aan boord, en ik zaten op het open zijdek in de zon, een beetje te kletsen en te lezen. Zij, en haar zoon, wonen in Frankrijk tegen de Alpen aan, zo’n 150 kilometer van de Italiaanse grens vandaan. Hun Engels is redelijk, zij werkte bij een toeristische organisatie. Haar zoon loopt de hele dag rond op het schip, met iedereen te praten, in het Frans gaat dat toch gemakkelijker, met de Franssprekenden dan. En ik krijg dan van hen weer van alles te horen.

Ik heb zo langzamerhand een routine, ik loop 1 keer per dag het schip rond, ga elke dag naar de fitnessruimte om op de drie apparaten die daar staan wat calorieën kwijt te raken. Op de loopband gaat dat het snelst, maar tijd heb ik natuurlijk meer dan genoeg. Verder kijk ik een van de van Netflix gedownloade films. Tenslotte lees ik veel, of buiten op het dek of in de lounge voor gasten. Daar is vooral ’s middags een prettige sfeer, het is licht, de zon valt erbinnen en ik kan theezetten. Ik ben altijd de enige persoon daar. Ik zet muziek op, een van mijn afspeellijsten op mijn mobiel, met een beperkt volume.

Er was vandaag een aperitief, voor het diner, voor de crewleden en de gasten. We kregen champagne en de gasten moesten met de kapitein die ‘Master’ genoemd wordt op de foto. Die foto krijgen we nog toegestuurd. We waren in de lounge voor de officieren, daar was ik nog niet eerder geweest. Er is een bar, waarachter een o.a. met alcohol, zoals wodka, gevulde koelkast staat. De kok had zelf hapjes gemaakt. De storm die ons over een paar dagen te wachten staat, was het gespreksonderwerp. Eerst zouden we de storm voor kunnen blijven door snel te varen. Maar nu lijkt die gelijk met ons op te trekken. Ze hebben het erover dat we wel vijf meter hoge golven kunnen verwachten. Ik weet niet of je dan nog slapen kunt. Of lezen.

Reacties

Reacties

Jan Diekman

Lieve Ina, wat bijzonder om "met je mee te mogen varen". Heel benieuwd. Ook ik zal je op de hoogte houden van ....
Zoen en heel veel goeds,
Jan

Els

Het klinkt allemaal erg fijn, behalve dan die aankomende storm. Zou niks voor mij zijn. Waarschijnlijk zou ik heel de tijd op het toilet moeten doorbrengen :-( Hoop dat jij niet zeeziek wordt en dat het toch mee zal vallen. 5 meter hoge golven klinken wel erg spannend.

Hilda

Ha Ina, als ik jouw mailtje zie ga ik het meteen lezen. Gisteravond was ik erg moe, maar het eerste wat ik deed vanmorgen..? Juist: ina lezen. En doorgeven aan Ruud. We genieten ervan zo met je mee te reizen! Lieve groeten van Ruud en Hilda

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!