Per vrachtboot naar Midden-Amerika

Naar Montoir, Bretagne

Toch alcohol aan boord! Gisteren stond er een fles wijn op tafel bij het diner. Wat een verrassing! Ik moet elke keer dingen aanpassen. In alle papieren stond dat alcohol aan boord streng verboden was. De steward zei dat hij geen wijn schenkt als we in havens zijn, maar wel als we op zee zijn. Er is hier zelfs een winkeltje aan boord, waar je blijkbaar bier en zo kunt kopen. Dat winkeltje gaat pas open als ze in internationale wateren zijn, dan kan er taxfree gekocht worden. Dat duurt dus nog even.

Aan de officier van dienst gevraagd hoe nu de route is. We gaan na de volgende Franse haven, Montoir, allereerst naar Guadaloupe, waar de andere gasten van boord gaan, daarna naar Martinique, Jamaica, Panama en dan Costa Rica, waar ik van boord ga. Als het goed is kom ik op 7 november in Moin aan, de haven van Costa Rica, mooi op tijd voor mijn groepsreis die op de 10e in de hoofdstad start.

Gisteren nog gesproken met een man die in Le Havre aan boord kwam en slechts meevaart tot Montoir. Omdat dit een nieuw schip is, van juni 2019, in China gebouwd, het is vermoedelijk de tweede reis die het schip maakt, moeten allerlei gegevens verzameld worden. Dat kan alleen als het schip ook vaart. Hij meet van alles door, registreert van alles en levert dan over een week een rapport in. Verder even met de derde engineer gesproken, die is van de elektriciteit. Hij zorgt voor alle verlichting aan boord en de benodigde elektriciteit voor de containers.

Het weer was zonnig, de zee was kalm, de dag rustig doorgebracht. Er is een ‘gymnasium’, waar een paar apparaten staan, o.a. een fiets en een loopband. Op beide apparaten 100 calorieën weggewerkt. Ik groei anders dicht met al dat eten. En een wandeling op het schip gemaakt, met geel vestje aan en helm op. Voor ik ga moet ik me eerst melden op de brug. En er is een zwembad, zonder water nog. Dat komt nog, werd me beloofd.

Gisteren na het eten een mooie zonsondergang meegemaakt. Het leek net of er een roze wolk uit zee opsteeg die naar boven toe langzamerhand kleur verloor.

En hoe is het eten, vroegen Ramon en Lan. De eerste dag lag er alleen maar zoet broodbeleg op tafel, jam, honing, en vers nog warm stokbrood. Nu ligt er nog steeds elke dag vers stokbrood op tafel, met soms een gebakken ei, of worst (brrrr). Maar ik weet inmiddels de weg naar de koelkast waar kaas ligt en yoghurtjes te vinden zijn. Je krijgt hier elke dag twee complete maaltijden, ’s middags en ’s avonds. Zie de foto van gisteren van het menu. Voor de Filipijnen wordt apart gekookt. Die eten vaak liever rijst, werd gezegd.

Reacties

Reacties

Els

Wat een verhalen Ina; nu al zoveel te vertellen. Echt fantastisch. Leuk dat er een zwembad aan boord is. Hopelijk kun je daar veel gebruik van gaan maken als deze straks gevuld is!
Fijn dat Costa Rica gaat lukken. Lijkt me lastig dat de bestemmingen steeds wijzigen. Hopelijk zijn dit nu echt de definitieve bestemmingen van het schip! Ben benieuwd naar je zonsondergang foto's!

Hannie Hommes

Wat verrassend allemaal Ina, elke dag wel iets nieuws om mee te maken! Maar laat Costa Rica wel in het programma blijven. Heerlijk, drank aan boord en tzt het zwembad. En voor het eten zou ik me als Filipijnse vermommen?
Ook ik ben benieuwd naar foto zonsondergang.

Tom

Mooi, geniet ervan. Die foto van zonsondergang is inderdaad heel intrigerend: echte lijnen of een artefact? Gek idee, jij op zo'n boot midden op de Atlantische oceaan.

Martin Lenferink

Mooi geschreven Ina! En leuk om als column in bv de online NRC krant te volgen, dacht ik me.
Je schrijft mooi. De reis gaat best vlot, nu al porugal voorbij lees ik. Geniet van de warmte waar je naar toe vaart.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!